Όπως αναφέρει η συγγραφέας Αλκυόνη Παπαδάκη στο βιβλίο της, «ΤΟ ΝΙΟ ΧΩΡΙΟ» Αθήνα 1987, «Στα χρόνια της σκλαβιάς, είναι γνωστό, την εκπαίδευση την είχανε οι παπάδες, οι καλόγεροι κι οι αναγνώστες. Δίδασκαν στα κρυφά την ελληνική γλώσσα, από τη Φυλλάδα, το Ψαλτήρι, το οχταήχι κ.λ.π.
Οι μαθητές ακολουθούσαν τον παπά ή τον αναγνώστη στα χωράφια, στα εκκλησάκια, όπου βρίσκανε καταφύγιο κι εκείνος άφηνε τα ζώα του στη βοσκή κι έκανε γρήγορα το μάθημά του.
Δεν ξέρω πως ήταν τα πράγματα αλλού, μα στο χώρο που μας ενδιαφέρει, αυτό γινότανε με το αζημίωτο. Οι μαθητές ή δούλευαν στα χωράφια του «δασκάλου» αν είχε, ή το πιο συνηθισμένο, του έδιναν ό,τι μπορούσαν. Όσπρια, αυγά, κ.λ.π..Και πάλι η υποχρέωση στο πρόσωπο αυτό ήταν ιερή και τα λίγα γράμματα που μάθαιναν «κολυβογράμματα», πολύτιμα. Αργότερα, επισημοποιήθηκε, σα να πούμε, η «αποζημίωση», όπως τη λέγανε. Και οι γέροι Νιοχωριανοί διηγούνται πως ήτανε, λέει, υποχρεωτικό να δίνει ο μαθητής στο δάσκαλο κάθε Δευτέρα, ένα μεγάλο ψωμί. Κι όποιος δεν το ‘φερνε, «ξεσκόλιζε». Μάλιστα η συμφωνία ήτανε γραφτή και με δύο μάρτυρες. Η επιείκεια, τώρα για την ανέχεια κάποιου μαθητή, ήτανε στο χέρι του δασκάλου.....
Οι μαθητές ακολουθούσαν τον παπά ή τον αναγνώστη στα χωράφια, στα εκκλησάκια, όπου βρίσκανε καταφύγιο κι εκείνος άφηνε τα ζώα του στη βοσκή κι έκανε γρήγορα το μάθημά του.
Δεν ξέρω πως ήταν τα πράγματα αλλού, μα στο χώρο που μας ενδιαφέρει, αυτό γινότανε με το αζημίωτο. Οι μαθητές ή δούλευαν στα χωράφια του «δασκάλου» αν είχε, ή το πιο συνηθισμένο, του έδιναν ό,τι μπορούσαν. Όσπρια, αυγά, κ.λ.π..Και πάλι η υποχρέωση στο πρόσωπο αυτό ήταν ιερή και τα λίγα γράμματα που μάθαιναν «κολυβογράμματα», πολύτιμα. Αργότερα, επισημοποιήθηκε, σα να πούμε, η «αποζημίωση», όπως τη λέγανε. Και οι γέροι Νιοχωριανοί διηγούνται πως ήτανε, λέει, υποχρεωτικό να δίνει ο μαθητής στο δάσκαλο κάθε Δευτέρα, ένα μεγάλο ψωμί. Κι όποιος δεν το ‘φερνε, «ξεσκόλιζε». Μάλιστα η συμφωνία ήτανε γραφτή και με δύο μάρτυρες. Η επιείκεια, τώρα για την ανέχεια κάποιου μαθητή, ήτανε στο χέρι του δασκάλου.....
πηγή: http://neohorio-dimot.ucoz.com/
Σίγουρα για κάποιους τα παραπάνω αποτελούν εμπειρίες. Ή μοιάζουν με τις εμπειρίες τους. Εδώ και χρόνια όμως, τα σχολεία έχουν αλλάξει!
Το Δημοτικό Σχολείο Νέου Χωριού Αποκορώνου είναι ένα 7θέσιο σχολείο περίπου ενενήντα υπέροχων μαθητών. Βρίσκεται σχεδόν στην είσοδο του χωριού, υποδέχεται κάθε πρωί τους μαθητές του κι εύχεται, όταν τους αποχαιρετά, να χαμογελούν πλατιά σκεφτόμενοι την υπέροχη μέρα που πέρασαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου